- haray-həşir
- is. Hay-küy, səs-küy. Bir tərəfdə haray-həşirlə daş, qum daşınır, o biri tərəfdə qumla əhəng qarışdırılıb palçıq edilirdi. S. R.. Haray-həşir salmaq – qışqırmaq, dad-fəryad qoparmaq, hayküy salmaq, qiyamət qoparmaq, mərəkə qoparmaq. Kimsə dedi: – Bir ovuc tut qurusundan ötrü haray-həşir salma, kişi! Ə. Abasov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.